Фикус гөлө – бәхеткә. Уның тылсымлы көсө барлығына ышаналар. Ул кире эмоцияларҙан ҡотолдороп, оҙаҡҡа һуҙылған бәхәсте сисергә ярҙам итә, кешеләрҙе борсолоуҙан, тынғыһыҙлыҡтан һаҡлай. Шундай ышаныу ҙа йәшәй: "Балалары булмаған ғаиләлә фикус гөлө үҫтерһәләр, сабыйҙары тыуыр". Фикусты аш-һыу бүлмәһендә урынлаштырһаң, аҙыҡ тың муллығына, йоҡо бүлмәһендә тотоу - тыныслыҡҡа, тиҙәр.